สนใจชวนไปตกปลา...ในเขตมหาสารคามและยโสธร

วันเสาร์ที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2554

ปลายี่สกเทศ



ปลายี่สก
ปลายี่สกเทศ หรือ ปลาโรหู้ ปลาน้ำจืดชนิดหนึ่ง
มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Labeo rohita
ในวงศ์ปลาตะเพียน (Cyprinidae)มีรูปร่างลำตัวยาวทรงกระบอก ส่วนหัวสั้น ปากเล็ก มีหนวดสั้น 2 คู่ ริมฝีปากเป็นชายครุยเล็กน้อย และมีแผ่นขอบแข็งที่ริมฝีปากบนและล่าง มีเกล็ดขนาดเล็กตามแนวเส้นข้างลำตัว ครีบหลังและครีบก้นมีขนาดเล็ก ครีบหางเว้าลึก ลำตัวด้านบนสีคล้ำ ปลาขนาดใหญ่จะมีจุดสีน้ำตาลแดงหรือน้ำตาลอ่อนแต้มที่เกล็ดแต่ละเกล็ด ท้องมีสีจาง ครีบสีคล้ำมีขอบสีชมพูอ่อนหรือแดงขนาดโตเต็มที่พบใหญ่สุดได้ถึง 1 เมตร เป็นปลาพื้นถิ่นของภูมิภาคเอเชียใต้ตอนบน  มีพฤติกรรมอาศัยอยู่ในระดับกลางของแม่น้ำจนถึงท้องน้ำ ใช้ปากแทะเล็มพืชและสัตว์น้ำขนาดเล็กและอินทรีย์สารเป็นอาหาร สามารถปรับตัวได้ดีในแหล่งน้ำนิ่งแต่จะไม่วางไข่ถูกนำเข้ามาในปี พ.ศ. 2511  เช่นเดียวกับ ปลากระโห้เทศ (Catla catla)  และปลานวลจันทร์เทศ (Cirrhinus cirrhosus)  เพื่อเพาะเลี้ยงขยายพันธุ์เป็นปลาเศรษฐกิจในประเทศ ปราฏฏว่าได้ผลสำเร็จเป็นอย่างดี และได้รับความนิยมมาก โดยมีการเลี้ยงอย่างแพร่หลายในหลายโครงการของกรมประมงทั่วปรเทศ อีกทั้งยังเป็นที่นิยมของบ่อตกปลาต่าง ๆ อีกด้วย จนสามารถขยายพันธุ์ได้เองในแหล่งน้ำของประเทศไทย
ลักษณะนิสัย และการกินเหยื่อ
เป็นปลาเกล็ดที่หากินโซนหน้าดินจนถึงระดับลอยกลางน้ำ กินเหยื่อชิงหลิวได้ทุกชนิด ตำแหน่งเหยื่อที่ปลายี่สกชอบที่สุดคือเหยื่อลอยเรี่ยๆหน้าดิน อาการที่ปลายี่สกเข้ามากินเหยื่อ หรือหมายปลายี่สก จะพบฟองอากาศเม็ด สองเม็ด คล้ายปลานิล เหยื่อที่มีกลิ่นหมักเปรี้ยวจะชอบมาก ตามหมายธรรมชาติปลายี่สกขนาดใหญ่ชอบอยู่ตามบริเวณตอไม้ ต้นไม้ใหญ่ในน้ำ เพื่อไล่กินแมลง หนอนน้ำ และพืชน้ำที่เกาะตามต้นไม้  การกินเหยื่อชิงหลิวของปลายี่สกจะใช้การเล็มเหยื่อ แล้วดูดเข้าปาก ทุ่นจึงมักถอนและค่อยจมพรุบหาย  ตามธรรมชาติปลายี่สกสามารถหากินที่หน้าดิน เพื่อไล่หาอาหาร มักเป็นหน้าดินที่เป็นกรวด
วิธีตกชิงหลิวปลายี่สก
ใช้เทคนิคหน้าดินและลอยกลางน้ำ ขึ้นอยู่กับสภาวะการณ์
 วางเหยื่อได้ตั้งแต่ผิวหน้าดิน ลอยเรี่ยหน้าดิน ลอยโซน4
ปลายี่สกเป็นปลาขนาดใหญ่ และเป็นสายพันธ์ที่ทำลายสายเอ็นมากที่สุดในบรรดาปลาเกล็ดชิงหลิว เนื่องจากการวิ่งอย่างรวดเร็ว รุนแรง รวมทั้งการกระโดดสะบัดตัวเหนือผิวน้ำ ตามหมายธรรมชาติขนาดใซส์ที่ชิงหลิวมีโอกาศได้ตัวส่วนมากไม่เกิน 4 กิโลกรัม ใหญ่กว่านี้ แม้แต่สายเซฟยังหมดม้วน
การวิ่งของปลายี่สกจะพุ่งออกไปกลางหมายอย่างรุนแรง รวดเร็ว เหมือนแข่งควอเตอร์ไมล์รถยนต์ จังหวะแรกที่พุ่ง ถ้าปล่อยเซฟไม่ทันโอกาศสายเอ็นขาดสูงมาก
สู้เบ็ดแบบวิ่งวนฉวัดเฉวียนรวดเร็วทั้งกลางน้ำ ผิวน้ำ และกระโดด  อึด ปราดเปรียว  .. ถ้าโดนตามหมายธรรมชาติ แค่ใซส์ขนาดสองถึงสามกิโลกรัมนักชิงหลิวก็เหงื่อหยดหมดแรงแขนสั่น แล้วจะติดใจในลีลาของยี่สกมิยาบิ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น